Ανθρωπολογία των φύλων

Το φύλο ως επιστημολογικό πεδίο αναζήτησης, οι σχέσεις φεμινισμού και ανθρωπολογίας, αν υπάρχει ανθρωπολογία του φύλου, έμφυλοποιημένη εθνογραφία, μεθοδολογικά ζητήματα
Η ανθρωπολογία του φύλου έγινε ένα πολυσχιδές πεδίο μελετών που διαχέεται στα επί μέρους πεδία και θεματικές της ανθρωπολογίας, αναδεικνύοντας τις περίπλοκες εκφάνσεις του φύλου και της έμφυλης διαφοράς σε ολοένα και περισσότερα πεδία της κοινωνικής ζωής και αποκαλύπτοντας του περίπλοκους και αφανείς τρόπους με τους οποίου το φύλο συνδέεται με τις πιο διαφορετικές πτυχές της κοινωνικής ζωής και δράσης
Ανισότητα ή ασυμμετρία; Ορατές και αόρατες ιεραρχήσεις
Η ανισότητα και η ιεραρχία είναι ενσωματωμένες στα συμβολικά συστήματα, στις υλικές πολιτισμικές πρακτικές και στις πολιτισμικές αφηγήσεις.
Ανάδειξη του πολιτικού χαρακτήρα του πολιτισμού και των πολιτισμικών διαδικασιών και η συνακόλουθη πολιτικοποίηση της έννοιας του πολιτισμού (κάτι άλλωστε που είχε τονίσει ο Φουκώ). Ο δυτικός πολιτισμός από την Αναγέννηση και μετά φυσικοποίησε την εξουσία.
Η δεκ 60 περίοδος πολιτικών αναζητήσεων, μαζικών κινητοποιήσεων και θεωρητικών προβληματισμών (Σκουτέρη-Διδασκάλου, 1979, «Η ανθρωπολογία σε κρίση: Σημεία καμπής και θεωρητικά αδιέξοδα»). Κατά τη δεκ του 60 το δεύτερο κύμα του φεμινιστικού κινήματος, οι φεμινίστριες συνομιλούν με την ανθρωπολογία, επιστήμη ήδη υποψιασμένη για τις ανισότητες…
Το τέλος των συμπαγών θεωρητικών μοντέλων, των μεγάλων θεωριών και της ιστορίας. Ο Β Παγκόσμιος πόλεμος, το τέλος της αυθεντίας και της αντικειμενικότητας της επιστημονικής γνώσης! Το τέλος των καθολικών και οικουμενικών σχημάτων.
Ανάδειξη νέων παραμέτρων, νέων αναλυτικών κατηγοριών: χρόνου, τόπου
Οι φεμινίστριες, οι ζυμώσεις: το φύλο δεν μπορεί να ειδωθεί ως μια καθαρή ή μοναδική επιρροή και η έμφυλη υποκειμενικότητα δεν μπορεί να κατανοηθεί με επαρκή τρόπο παρά μόνο ως ένα στοιχείο σύνθετων αλληλοσυσχετισμών με άλλα συστήματα ταυτοποίησης και ιεραρχίας