Φραγκικές ηγεμονίες στον ελλαδικό χώρο (12ος-15ος αι.): πολιτική, κοινωνία και πολιτισμός

Το μάθημα επικεντρώνεται στα κρατικά μορφώματα που δημιουργήθηκαν στον ελλαδικό χώρο από τους διάφορους Δυτικούς πλην των Βενετών. Οι «Φράγκοι» αυτοί προέρχονταν κυρίως από περιοχές της δυτικής Ευρώπης όπου επικρατούσε η φεουδαρχική οργάνωση (Καμπανία, Φλάνδρα, Βουργουνδία, Λομβαρδία, κ.α.), αλλά και από πόλεις-κράτη (όπως η Γένοβα και η Φλωρεντία). Οι περισσότερες φραγκικές ηγεμονίες δημιουργήθηκαν μετά την Τέταρτη Σταυροφορία (1204), π.χ. η Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης, το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, το Πριγκιπάτο της Αχαΐας, το Δουκάτο των Αθηνών, το Δουκάτο του Αιγαίου, κ.ο.κ. Κάποιες άλλες, ωστόσο, προηγήθηκαν (π.χ. η Κομητεία της Κεφαλονιάς) ή δημιουργήθηκαν αργότερα (π.χ. το κράτος των Ιωαννιτών Ιπποτών στα Δωδεκάνησα ή οι Γενοβέζικες κτήσεις στον Γαλατά, τη Χίο, και τη Λέσβο κατά τον ύστερο 13ο και 14ο αιώνα).
Εξετάζεται τόσο η πολιτική ιστορία των παραπάνω κρατών, όσο και μια σειρά από θέματα, όπως εξουσία και διακυβέρνηση, κοινωνία, Εκκλησία, οικονομία και εμπόριο, τέχνη και πολιτισμός. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις σχέσεις ανάμεσα σε κατακτητές και κατακτημένους, στις συνέχειες και τις τομές ως προς την προγενέστερη βυζαντινή πραγματικότητα, καθώς και στις συνέπειες και τη σημασία των λατινικών κρατών στην ιστορία του ελλαδικού χώρου γενικότερα. Ένας επιπλέον στόχος είναι η γνωριμία των φοιτητών με τις βασικές πηγές και το διαθέσιμο αρχειακό υλικό για τη Φραγκοκρατία.