2016-17

Σκοπός του μαθήματος είναι να πραγματευτεί το ζήτημα των Ελληνοβουλγαρικών σχέσεων κατά την περίοδο 1878-1912, δηλαδή από την ίδρυση της αυτόνομης Βουλγαρικής Ηγεμονίας μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους. Eξετάζονται οι προσπάθειες διμερούς προσέγγισης και τα σημεία σύγκλισης και απόκλισης υπό το πρίσμα των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων στα δύο κράτη, καθώς και του ευρωπαϊκού διπλωματικού παράγοντα.

Στο μάθημα αυτό εξετάζονται η έννοια της διασποράς και η σημασία της για την κατανόηση βασικών ζητημάτων της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας. Αναλύονται ζητήματα όπως η ίδρυση, η οργάνωση και η εξέλιξη των ελληνικών κοινοτήτων του εξωτερικού με απώτερη επιδίωξη τη συνθετική θεώρηση του ευρύτερου φαινομένου της ελληνικής διασποράς.

Στο μάθημα αυτό εξετάζονται θεματικές ενότητες που αφορούν την περίοδο από το τέλος του α΄ παγκοσμίου πολέμου έως και τη πτώση του κομμουνισμού. Οι ιδεολογικές πολιτικές και κοινωνικο-οικονομικές συγκρούσεις την περίοδο του μεσοπολέμου, η ανάδυση των δημοκρατιών και δικτατοριών και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, η γένεση και γιγάντωση των ολοκληρωτικών καθεστώτων και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος αποτελούν τις θεματικές ενότητες του πρώτου μέρους του μαθήματος.

Στην περίοδο αυτή εξετάζονται η λατινοκρατία, το Βυζάντιο της διασποράς (1204-1261) και η ύστατη ανόρθωση (1261) μέχρι την άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) και την πτώση της Τραπεζούντας (1461). Επίσης γίνεται αναφορά στους λογίους που αποδήμησαν κατά την τελευταία περίοδο της αυτοκρατορίας, μεταφυτεύοντας στη Δύση τη μεγάλη κληρονομιά του ελληνοβυζαντινού πολιτισμού και τη σοφία του αρχαίου ελληνικού κόσμου και συνεισφέροντας, έτσι, πολλά για τη δημιουργία του νεώτερου ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Σκοπός του διδάσκοντος είναι να φέρει σε μια πρώτη επαφή τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του Τμήματος με τις κύριες καλλιτεχνικές τάσεις της Ευρωπαϊκής Τέχνης από την Αναγέννηση ως τα μοντέρνα ρεύματα του 20ου αιώνα (Αναγέννηση, Μπαρόκ, Ροκοκό, Νεοκλασικισμός, Ρομαντισμός, Ρεαλισμός, Ιμπρεσιονισμός, Εξπρεσιονισμός, Φωβισμός, Κυβισμός, Σουρεαλισμός). Ακόμη, να διασυνδεθούν οι εικαστικές τέχνες με το ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν και να συνεξεταστούν με άλλες εκφράσεις του πολιτισμού της εποχής τους.